(FD website 6 juni) – Een bankenunie kan Europa een heel stuk verder helpen en sterker maken. Het zou betekenen dat de bankensector op Europees niveau gereguleerd en gecontroleerd wordt. Maar een goed functionerende bankenunie is niet gemakkelijk op te zetten. Bovendien zal het veel tijd vergen. Dat zeiden de hoogleraren Boot en Eijffinger donderdag tijdens een bijeenkomst in Den Haag van het informatiekantoor van de Europese Unie in de hofstad.
Sylvester Eijffinger meent dat een bankenunie een belangrijke versterking van de Europese instituties zou kunnen zijn. Hij vreest echter dat er veel te gemakkelijk wordt gepraat over de termijn waarop dat kan gebeuren. ‘Ik hoor in Brussel dat er gedacht wordt aan een jaar of twee. Ik houd het op tien jaar.’ Volgens Eijffinger is het heel moeilijk om met Europa een sprong vooruit te maken. ‘Het kortetermijndenken is in de politiek dominant geworden, dat maakt het lastig om stappen voorwaarts te zetten. Dat geldt voor de bankenunie, dat geldt voor de fiscale unie en dat geldt voor het uitgeven van één Europese obligatie. Die ene obligatie komt er wel, maar pas over vele jaren, helemaal aan het eind van het integratieproces.’
Boot en Eijffinger waarschuwen allebei dat het lang niet eenvoudig zal zijn een bankenunie goed op te tuigen. Boot: ‘Er ontstaat dan een situatie dat je vanuit Frankfurt of Brussel lokaal in een lidstaat moet ingrijpen. Een basisvraag is dan: hoe kom je aan je informatie over de betrokken banken. Dus de precieze invulling van die unie is cruciaal. Mijn uitgangspunt daarbij is dat een halve bankenunie niet werkt, waarschijnlijk kun je dan beter helemaal geen bankenunie hebben.’
Eijffinger haakt mede aan bij de theorie van Nobelprijswinnaar Jan Tinbergen: voor iedere doelstelling die je wilt nastreven heb je één instrument nodig: ‘Als de ECB die banken moet gaan controleren kom je er niet met het huidige monetaire instrumentarium, dan gaat het ook om een solvabiliteitsinstrument wie gaat de banken al dan niet van geld voorzien. Als dat niet goed geregeld is kun je wachten op het eerste conflict. Er komt een grote Franse bank in de problemen. De ECB zegt “we grijpen in”, dan zegt het Élysée “dat pikken we niet, dit is een groot Frans belang” dan is er dus een conflict, een strijd. Ik mag hopen dat de ECB dan de slag wint, maar dan moet het wel over de juiste instrumenten beschikken om het beleid vorm te geven. De kern is dat je voor een bankenunie Europese instituties nodig hebt die sterk genoeg zijn om de kracht van de politiek te breken.’
(Auteur Jule Hinrichs, bekort en geredigeerd door de webmaster).
