Mario Draghi’s rookgordijn

Twee weken geleden kondigde president Mario Draghi van de Europese Centrale Bank (ECB) een heel pakket van beleidsmaatregelen aan om de economie van de eurozone vlot te trekken. Een maand eerder had Draghi een vooraankondiging gedaan en nogal hoge verwachtingen in de financiële markten gewekt. Het was duidelijk dat de ECB het dit keer niet bij woorden alleen kon laten en moest leveren. Draghi en zijn collega’s hebben niet meer dan een rookgordijn geleverd.

Zoals vaak waren de ECB-watchers aanvankelijk enthousiast, maar hadden zij bij nader inzien toch zo hun twijfels. Consumenten zullen nauwelijks iets merken van de renteverlagingen die de ECB aan het begin van deze maand heeft aangekondigd. Effecten van een daling van de herfinancierings- en depositorente met 0,10 procent voor de hypotheekrente en spaarrente zullen uiterst beperkt blijven. De ECB hoopt met de renteverlagingen te bereiken dat banken hun overtollig geld niet langer veilig wegzetten bij de ECB, maar het daadwerkelijk in de reële economie investeren via leningen aan bedrijven en particulieren. Dat zou het herstel van de economie in de eurozone in een hogere versnelling moeten brengen, en dat is uiteindelijk goed voor iedereen

Maar of de ECB dat met de renteverlagingen voor elkaar krijgt is zeer de vraag omdat de nominale rente al geruime tijd zo laag is, terwijl de reële rente – de nominale rente gecorrigeerd voor de inflatie – sinds het begin van de crisis negatief is. De renteverlagingen zijn slechts symbolisch. Naast het verlagen van de rente kondigde Draghi aan dat de centrale bank tot 2018 voor in eerste instantie 400 miljard euro geoormerkte langetermijnleningen aan financiële instellingen in de eurozone gaat verstrekken. Ook dat moet banken stimuleren geld in de reële economie te steken.

Het probleem is dat banken het verstrekken van leningen aan het midden- en kleinbedrijf (MKB), een sector die van groot belang is voor de economie in de eurozone, nog altijd als een groot risico beschouwen vanwege de kwetsbare eigen vermogenspositie van het MKB. Uiteindelijk kan de ECB dit probleem niet oplossen en zullen de regeringen in de eurozone-landen de kredietverlening aan het MKB moeten stimuleren door het afgeven van garanties voor MKB-krediet en andere beleidsmaatregelen. ‘Supermario’ heeft met zijn pakket aan beleidsmaatregelen niet meer dan een rookgordijn heeft opgetrokken.

This entry was posted in ECB, euro, internationale economie, Metro, monetair. Bookmark the permalink.